Licht, donker, licht, donker

'Altijd als we hier doorheen rijden, word ik helemaal duizelig.'
'Duizelig?'
'Ja, draaierig. '
'Hoe komt dat dan? '
'Door het licht. En het donker. Het licht. Het donker. Licht. Donker. Licht. Donker. '
'Maakt dat je duizelig?'
'Ja, in mijn hoofd. Ook als ik mijn ogen dichtdoe.'
'Ja, ja.... '
'Dan zie ik het door mijn oogleden heen: licht, donker, licht, donker. Altijd. Hier, op deze weg.'