Licht, donker, licht, donker

'Altijd als we hier doorheen rijden, word ik helemaal duizelig.'
'Duizelig?'
'Ja, draaierig. '
'Hoe komt dat dan? '
'Door het licht. En het donker. Het licht. Het donker. Licht. Donker. Licht. Donker. '
'Maakt dat je duizelig?'
'Ja, in mijn hoofd. Ook als ik mijn ogen dichtdoe.'
'Ja, ja.... '
'Dan zie ik het door mijn oogleden heen: licht, donker, licht, donker. Altijd. Hier, op deze weg.'

Kaal

'Kaal, ik voel me zo kaal.'

'Ja, wen er maar aan, het komt elk jaar terug.' 

'Maar, ergens klopt dat toch niet?'

'Wat? Wat klopt er niet dan?'

'Nou, moet je eens kijken, die wolken! '

'Ja, en?'

'Vol regen, hagel en over een paar weken vol sneeuw! '

'Mmmm, ja?'

'Terwijl wij nu net helemaal kaal zijn, da's toch niet eerlijk?'

'Zit wat in, ja. Je bedoelt...'

'Ja, is het zo ijskoud, staan wij hier te shaken: kaal, geen blaadje meer op onze takken. Brrrrr.'