Knir, knarren, Knor

'Knir...'

'Ja?'

'Dit is niet leuk, he?'

'Nee. Nou ja, hoezo eigenlijk, Knor?'

'Dat we hier zo liggen, ik bedoel...'

'Je bedoelt, onder de tafel weggemoffeld'

'Ja, ik bedoel, als dan toch je kop d'r af moet...'

'Snap ik, dan maar liever 'n beetje charmant.'

'Ja, je begrijpt me goed, Knir.'

'We zouden te pronk moeten liggen, op tafel'

'Juist. Dat verdienen we. Jij en ik, Knir.'

'Knorknor, met onze knarren boven op tafel, Knor.'

Zwabber

'Zo! Klaar!'

'Lekker opgeknapt, he?'

'Ja, ik dacht, laat ik maar weer 'ns even lekker zwabberen.'

'Zwabberen?'

'Ja, zwabberen.'

'Dit is toch geen zwabber?'

'Jawel... wel. Of, wat denk jij dan? Hoe heet dit ding dan?'

'Ja. Uhm, iets van een dweilding, of een mop ofzo.'

'Nou ja, een mop! Echt niet!'

'Nee, je hebt gelijk. Een mop is anders. Deze heeft sliertjes.'

'Precies, net als een zwabber. Zeemleren sliertjes alleen, geen stoffen sliertjes. '

'Okay, jij je zin. Dan noemen we dit een zwabber.'

'Ja! Een zwabber. Met zeemleren sliertjes.'

'Nou, ik ga weer, ajuus. Zwabberse nog he?'

'Goed, tot ziens! En nee, ik ben wel even uitgezwabberd.'